Dag van de arbeid overdenking

1 mei 2019

Partijgenoten,
De viering van de Dag van de Arbeid is nooit echt aangeslagen in
Nederland. Volgens mij heeft dat met timing te maken. Meer dan
zestig jaar lang vierden we daags voor de eerste mei Koninginnedag.
En met de herdenking van de oorlog en viering van de vrede in de
dagen erop volgend, is het lastig er een goede lading aan te geven.
Het socialisme en de sociaal democratie heeft in de afgelopen eeuw
bovendien veel bereikt. De noodzaak om te strijden voor de goede
zaak lijkt daarmee een beetje verdwenen. Toch doen zich
ontwikkelingen voor die een heroverweging van de Dag van de
Arbeid rechtvaardigen.

* Inkomens zijn in de afgelopen tien jaar niet of nauwelijks gestegen
* de tweedeling neemt monsterlijke proporties aan
* opgebouwde pensioenen leveren veel minder zekerheid dan
is voorgespiegeld
* het lukt steeds minder mensen een vaste betrekking krijgen
* het grote geld gaat vaak ten koste van milieu en leefomgeving.

Ook nu zien we in Europa dat mensen de straat op gaan. In gele
hesjes gestoken worden eisen aan de man gebracht. Hoewel ik in de
basis sympathie heb voor acties zie ik een belangrijk verschil met
wat voor mij de kern is van de Dag van de Arbeid. Veel meer dan ik
voel bij de gele hesjes draait 1 mei voor mij om solidariteit. Niet
“Samen voor ons eigen!” (naar: Jacobse en Van Es), maar samen
voor elkaar!
Solidariteit kan niet worden opgeëist, maar we kunnen wel solidair
zijn naar elkaar. Met respect voor elkaars waarden en respect voor
wie ieder is. Dat vind ik bij de Arbeidersbeweging. Dat vind ik bij de
Partij van de Arbeid!
Ik wens u een prachtige Dag van de Arbeid.

Mede namens het afdelingsbestuur

Max Donk

 

 

Geschiedenis van 1 Mei.

De Dag van de Arbeid kent zijn oorsprong in Amerika. In 1886 vond op 1 mei een massale betoging plaats voor een achturige werkdag. Ineen aantal staten werd die eis ingewilligd. In Chicago niet. Hier volgden nieuwe acties die uiteindelijk bloedig werden neergeslagen.
Betogers en politieagenten kwamen om. In Europa bestond evenzeer onvrede onder arbeiders. In vele landen,waaronder Nederland gingen
mensen de straat op om te betogen voor betere omstandigheden.
Toen de Amerikanen vanaf 1890 op 1 mei jaarlijks een herdenkings- en strijddag organiseerden werd internationaal bij die datum aangesloten. Honderd jaar geleden, in 1919 werd de achturige werkdag bij wet bekrachtigd in Nederland. Met het bereiken van dergelijke
rechten verdween langzaam de strijd en werd 1 mei een dag om te vieren.